Ντιφούρκ, Νορμπέρ

(Norbert Dufourcq, Σεν-Ζαν-ντε-Μπρε, Λουάρ 1904 –). Γάλλος μουσικολόγος και οργανίστας. Αφού τελείωσε τις σπουδές του φιλολογίας και παλαιογραφίας, κατέλαβε το 1941 την έδρα της Ιστορίας της μουσικής στο Ωδείο του Παρισιού. Διευθύνει επίσης μια σειρά μουσικολογικών βιβλίων και περιοδικών. Στις μουσικές εκτελέσεις του σε εκκλησιαστικό όργανο, που διακρίνονται για την καθαρότατη τεχνική τους και για την αυστηρότητα του ύφους, ξεχωρίζει κυρίως η αυθεντική φωνή του Μπαχ, του οποίου τη μουσική φυσιογνωμία βρίσκουμε στο κέντρο μιας πλούσιας παραγωγής από σοβαρότατες μελέτες, οι οποίες θεωρούνται πολύτιμο και απαραίτητο επεξηγηματικό βοήθημα. Από τα έργα αυτά ξεχωρίζουν: Μπαχ, ο δάσκαλος του εκκλησιαστικού οργάνου (1948), και Γ.Σ. Μπαχ: η μουσική δωματίου (1950).